Overlijden

van je dierbare is ingrijpend

Als iemand waar je zielsveel van houdt overlijdt, dan staat je wereld stil. Het komt altijd onverwachts, zelfs als je weet dat het staat te gebeuren. Het is heel ingrijpend. Hoe jij je voelt, wordt beïnvloed door factoren zoals:

  • leeftijd
  • jullie relatie
  • manier van overlijden
  • plotseling overlijden
  • afscheid nemen

Rouwen kost tijd en het raakt iedereen anders. De belangstelling van anderen neemt na verloop van tijd meestal af. Het wordt ook snel vergeten omdat het onzichtbaar is. Zij gaan verder met hun leven. Maar voor jou is niets meer gewoon, alles is veranderd. Een bepaalde geur, sfeer, jaargetijde brengt herinneringen naar boven. En dat doet pijn. Het roept een waaier aan gevoelens op die confronterend, heftig en tegenstrijdig zijn. 

Blijf hier niet alleen mee worstelen. Anders loop je vast in je rouw.

Pauw overlijden
Mijn aanpak

Ik help je ontdekken hoe jij het beste met de gevolgen van je verlies om kunt gaan. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor je naasten. Hierbij ligt de focus op wat je wil veranderen en je mogelijkheden. Zonder te negeren wat er voor jou pijnlijk en moeilijk is. Je kunt je rouw integreren in je leven. Ik help jou om naar anderen toe duidelijk te maken wat het overlijden van je dierbare voor jou betekent. En hoe ze jou hierbij kunnen ondersteunen. Je komt weer in balans. Je beleving van je pijn en klachten verandert blijvend in positieve zin en staat niet meer op de voorgrond. Je wordt veerkrachtiger en energieker!

De fijne herinneringen komen bovendrijven. De herinneringen aan de band die je met je dierbare had, wat er zo bijzonder was aan jullie relatie. Wat jullie samen deden of waar jullie over praten. Wat jullie samen meegemaakt hebben. Waar jullie samen om gelachen of gehuild hebben. Wat hij of zij voor jou betekend heeft. Wat je geleerd heb van je dierbare.

Er kan ook gewoon gelachen worden, waardoor je verdriet lichter wordt. Doordat je een verlies geleden heb (her)ontdek je waar je goed in bent en ontwikkel je nieuwe vaardigheden. Ontdek jij je hulpbronnen waar je energie van krijgt. Maak je een transformatie door die je leven voor altijd verandert.

Uit eigen ervaring weet ik dat elk overlijden een andere impact heeft. Het overlijden van mijn beide ouders heb ik totaal anders ervaren.

Mijn moeder had dementie, begreep de wereld niet meer en was doodsbang voor een hartoperatie. Ze zei toen: “ik heb een goed leven gehad”, zij wilde niet meer. Op haar eigen manier heeft zij afscheid van iedereen genomen, dat vond ik heel mooi. Zij heeft zich de laatste week voor haar overlijden steeds meer teruggetrokken. Hoewel ik geschrokken ben toen zij plotseling was overleden heb ik daar vrede mee, omdat zij haar operatie niet hoefde te ondergaan.

Mijn vader zag het voor zijn ogen gebeuren. Mijn moeder heeft een hartaanval gehad en kon niet meer gereanimeerd worden. Het was een trauma voor mijn vader om haar zo te zien sterven, hij kon het beeld niet van zijn netvlies krijgen. Een maand na haar overlijden heeft mijn vader van verdriet een beroerte gehad en begon daarna te dementeren. Dit ging gepaard met een fysieke en geestelijke aftakeling. Echt verschrikkelijk om te zien. De overgang van een zelfstandige, energieke vader die op zijn 80ste nog vrijwilligerswerk deed, naar afhankelijk en hulpbehoevend, was erg groot. Stukje bij beetje nam ik afscheid van hem. Het was een opluchting toen het telefoontje kwam dat hij was overleden. Dat hij niet meer hoefde te lijden.